Wat gisteren betreft, Chris, volgens Ronny moet je niet alles al willen weten. Er moet nog nieuws zijn voor als we thuiskomen! We laten je dus nog even in spanning. Om je nog wat nieuwsgieriger te maken; we hebben er zelfs gefilmd! Vanmorgen zijn we eerst gaan lunchen in de Golden Corral daar we niet wisten dat er niet in alle Golden Corrals aan brunch in de week werd gedaan. We waren er als eersten binnen voor de lunch. 
Voor $33 hebben we er onze buik vol gegeten met keus uit verschillende buffetten. Ronny koos, na al het vette eten van de voorbije dagen, voor een gezond slaatje. Ons Nieke heeft, na haar geliefkoosde puree met kip, nog een bordje of twee van haar bananas, een lekker bananenbreitje met koekjes en room erop gegeten. En daarna... zijn we, zonder enige kleerscheuren, vertrokken naar Miami. We hebben er zo'n 350km opzitten langs een snelweg om van te dromen. Een nieuw aangelegde weg en zo'n 330 km alsmaar rechtdoor zonder enige fille en drukte. Constant heb ik met de cruisecontrol aan kunnen rijden. Het verliep zeer vlot; zelfs met drie kinderen op de achterbank. Onvoorstelbaar hoe je zo'n 200 km kan rijden zonder enig huis te zien staan in de verte en niets anders wildernis rond je ziet. En daarna... kom je in de stad met enorm hoge buildings. 
Na afscheid te hebben genomen van het vasteland reden we over een grote brug naar Miami Beach waar je langs het water enorme villa's waarvoor in het water grote jachten liggen. Echt om bij weg te dromen. Aan de andere kant dan weer grote buildings (hotels) met zicht op de oceaan. 
Ons hotel 'The Alexander Suites Hotel' hadden we meteen gevonden, klik hier om ons hotel via sateliet te bekijken. Een enorm luxe hotel waar je bij het oprijden van de oprit de wagen zelfs wordt opgehaald en geparkeerd in de garage van het hotel. De kids wisten niet wat hen te wachten stond en begrepen eerst de bedoeling niet van de boys. 
De koffers werden uit de wagen geladen en in stijl naar onze kamer gebracht op de negende verdieping. De lift ging enorm snel zodat we het verschil in hoogte zelfs nauwelijks merkten. Een luxe kamer met zicht op het witte strand en de oceaan. De kids slapen hier op één grote kamer met twee grote bedden. Lennert vindt het een zaligheid om niet alleen te hoeven liggen op een kamer. De meisjes kunnen zo toch nog rustig slapen zonder last te hebben van hem. Intussen hebben we het hotel al verkend. Het is hier enorm rustig; we hopen dat Lennert hier geen verandering in gaat brengen. De pool is kleiner maar wel enorm gezellig en heel wat minder druk. Vlak achter het hotel is het strand al. De kids zijn al in de Oceaan geweest. Lekker warm water en een mooi wit zandstrand met palmbomen. Intussen hebben we wel al begrepen dat het hier enorm duur is in het hotel. We zijn vanavond gaan eten in het 'Shula's Steak House' dat één van de top vijf Steak Houses in Amerika is en dit al sinds negen jaar. Het is in ons hotel gelegen en heeft uitzicht op de oceaan. Bij het onthaal merkten we al dat we er werden verwacht in dresscode maar daar hebben wij, Belgen, ons maar weinig van aangetrokken. Een bermuda en hemd of polo moet maar voldoende zijn. En we hebben onze VIP Boy, Lennert, bij. Dat moet voldoende zijn. We mochten binnen en dat zegt genoeg. 
Ik kreeg bij het binnenkomen, als coach, een American Footbal met de handtekening van Shula en de menu op. We wisten eerst niet wat ons te wachten stond. En we waren, bij later zien, niet de enigsten. Don Shula is, voor de mensen die net als ons niet zo bekend zijn hier, één van de gekendste American Football Coaches van de Nationale Football League. Hij is het best gekend als de coach van Miami Dolphins en is in 1993 sportman van het jaar geweest. Hij behaalde liefst 347 overwinningen. Ondertussen bezit hij reeds een 28-tal restaurants. 
Eénmaal aan tafel, kwamen ze de menu van op de football echt tonen. Hiermee bedoel ik: ze kwamen met een karretje waarop het verse voedsel, weliswaar onbereid, dat zodadelijk op je bord terechtkwam. De ober vertelde er een heel verhaal bij zoals herkomst, bereidingswijze, hoeveelheid,... Voor ons, als niet echte kenners, iets minder interessant. Het is hem vooral te doen om de calorietjes en de smaak. De kids kregen een speciale menu. Zij kozen voor de zoveelste keer: Chicken Fingers. Wij hebben voor een kreeftensoepje, een 12oz Filet Mignon en een gesmolten chocoladen lavacake. Nog nooit hadden we zulk lekkers gegeten. De steak smolt gewoon weg op onze tong. Van dit dessert kon de Golden Corral best nog eens iets leren. Want dessertjes zijn hier buiten de bananas van ons Nieke niet te eten. Het prijskaartje achteraf was ook om bij weg te smelten. Dit was goed voor één keer en nooit meer. Enorm prijzig mag je zeker zeggen. Maar we kunnen ervan meespreken en het was een unieke ervaring! Niet iedereen kan zeggen dat hij in Shula's Steak House is gaan dineren. Vanavond wilden we nog het Art Deco District bezoeken maar de kids zijn te moe om dit nog te doen. Het is verschoven naar overmorgen bij onze vrije dag! Ik ga nog een beetje genieten van het zicht hier en daarna lekker slapen. Tot morgen voor een lange dag Everglades.
Ons hotel 'The Alexander Suites Hotel' hadden we meteen gevonden, klik hier om ons hotel via sateliet te bekijken. Een enorm luxe hotel waar je bij het oprijden van de oprit de wagen zelfs wordt opgehaald en geparkeerd in de garage van het hotel. De kids wisten niet wat hen te wachten stond en begrepen eerst de bedoeling niet van de boys. 
De koffers werden uit de wagen geladen en in stijl naar onze kamer gebracht op de negende verdieping. De lift ging enorm snel zodat we het verschil in hoogte zelfs nauwelijks merkten. Een luxe kamer met zicht op het witte strand en de oceaan. De kids slapen hier op één grote kamer met twee grote bedden. Lennert vindt het een zaligheid om niet alleen te hoeven liggen op een kamer. De meisjes kunnen zo toch nog rustig slapen zonder last te hebben van hem. Intussen hebben we het hotel al verkend. Het is hier enorm rustig; we hopen dat Lennert hier geen verandering in gaat brengen. De pool is kleiner maar wel enorm gezellig en heel wat minder druk. Vlak achter het hotel is het strand al. De kids zijn al in de Oceaan geweest. Lekker warm water en een mooi wit zandstrand met palmbomen. Intussen hebben we wel al begrepen dat het hier enorm duur is in het hotel. We zijn vanavond gaan eten in het 'Shula's Steak House' dat één van de top vijf Steak Houses in Amerika is en dit al sinds negen jaar. Het is in ons hotel gelegen en heeft uitzicht op de oceaan. Bij het onthaal merkten we al dat we er werden verwacht in dresscode maar daar hebben wij, Belgen, ons maar weinig van aangetrokken. Een bermuda en hemd of polo moet maar voldoende zijn. En we hebben onze VIP Boy, Lennert, bij. Dat moet voldoende zijn. We mochten binnen en dat zegt genoeg. 
Ik kreeg bij het binnenkomen, als coach, een American Footbal met de handtekening van Shula en de menu op. We wisten eerst niet wat ons te wachten stond. En we waren, bij later zien, niet de enigsten. Don Shula is, voor de mensen die net als ons niet zo bekend zijn hier, één van de gekendste American Football Coaches van de Nationale Football League. Hij is het best gekend als de coach van Miami Dolphins en is in 1993 sportman van het jaar geweest. Hij behaalde liefst 347 overwinningen. Ondertussen bezit hij reeds een 28-tal restaurants. 
Eénmaal aan tafel, kwamen ze de menu van op de football echt tonen. Hiermee bedoel ik: ze kwamen met een karretje waarop het verse voedsel, weliswaar onbereid, dat zodadelijk op je bord terechtkwam. De ober vertelde er een heel verhaal bij zoals herkomst, bereidingswijze, hoeveelheid,... Voor ons, als niet echte kenners, iets minder interessant. Het is hem vooral te doen om de calorietjes en de smaak. De kids kregen een speciale menu. Zij kozen voor de zoveelste keer: Chicken Fingers. Wij hebben voor een kreeftensoepje, een 12oz Filet Mignon en een gesmolten chocoladen lavacake. Nog nooit hadden we zulk lekkers gegeten. De steak smolt gewoon weg op onze tong. Van dit dessert kon de Golden Corral best nog eens iets leren. Want dessertjes zijn hier buiten de bananas van ons Nieke niet te eten. Het prijskaartje achteraf was ook om bij weg te smelten. Dit was goed voor één keer en nooit meer. Enorm prijzig mag je zeker zeggen. Maar we kunnen ervan meespreken en het was een unieke ervaring! Niet iedereen kan zeggen dat hij in Shula's Steak House is gaan dineren. Vanavond wilden we nog het Art Deco District bezoeken maar de kids zijn te moe om dit nog te doen. Het is verschoven naar overmorgen bij onze vrije dag! Ik ga nog een beetje genieten van het zicht hier en daarna lekker slapen. Tot morgen voor een lange dag Everglades. 
2 opmerkingen:
halloooo!!! het is allemaal indrukwekkend mooi hotel wel knap die verse groentjes het vlees dat ze dat toch tonen he voor het zelfde geld hadden ze daar een koe of zo laten zien stel je voor!het restaurant zag er wel knap uit he amai ja ronny je hebt den interieur mee betaald zene! de kids kunnen die nog volgen van de ene in de andere verbazing amai dat kopje.je hebt prachtfoto's getrokken knap.en de beach olala ik zeg het met momenten krijg je me van m'n computer niet af zo interresant allez nog wat genieten en we kunnen nog enkele dagen loeren joepie!!!!salukes tot blogs of mails byeeeeeeee!!!!!! de spleetoog
Hi Guys,
Goed dat de rit zo goed is meegevallen. Meestal stond ik in file net voor Miami. Laat eens een foto van de kamer zien?
Heb nog een leuk adres voor te eten. Gloria Estefan en haar man hebben een restaurant op Miami Beach, het is wel cubaans eten maar ik heb hierover goede kritieken gelezen.
Restaurant Larios op 820 Ocean Drive, Miami Beach.
Doe Gloria de groeten van me!
C ya,
Chris DC
Een reactie posten