Dag 20 - 10 aug 2008 - Daytona 500 Experience & Daytona Beach

Daytona stond vandaag op het programma. Vanmorgen zijn we daarom om 8:00 gaan ontbijten in het Nickhotel. De kids hebben hier Cosmo en Wanda, Dora, Spongebob en Blue ontmoet. Hun handtekeningenboekje raakt zo stilaan gevuld. Het buffet was weer enorm uitgebreid en lekker zodanig dat we vanmiddag geen van allen zin hadden om te eten.

Na dit zijn we vertrokken richting Daytona zo'n 120 km verderop. De rit viel enorm mee omdat de kids hun Nintendo meehadden voor onderweg. Wij hebben rustig kunnen genieten van het zicht onderweg. Op de parking van racecircuit van Daytona 500 experience was het enorm kalm. Dit was de enige meevaller hier vandaag. Bij het onthaal van het racecircuit bleek dat er vandaag een training bezig was en dat er geen vip hot pass tour konden krijgen die we wilden doen. Je kon enkel een gewoon bezoekje achter de schermen brengen. Na een halfuurtje wachten op een tourbusje moest Lennert nog op mijn schoot zitten ook in die hitte! Nadien bleek dat we voor hem eigenlijk niet hadden moeten betalen omdat hij nog geen 5 jaar was en hebben we ons geld hiervoor ook teruggevraagd. Vriendelijk en service-gericht waren ze hier totaal niet! Wat je anders over Amerikanen niet kan zeggen. De tour zelf viel mee hoewel wij er veel meer van hadden verwacht. We reden door de tunnel de parking op van het circuit en zagen het stadion aan alle kanten. In het midden ligt er een groot meer, de lake Lloyd. Van hieruit ging het richting Fanzone en daarna reden we door naar de Daytona's Gatorade Victory Lane waar we een foto konden nemen als echte winnaars van de race. Daarna keerden we terug naar de Dyatona 500 experience waar we een stapje terug in de tijd zetten en konden zien hoe het circuit is ontstaan en hoe de wagens geëvolueerd zijn. De race ontstond vroeger op het strand van Daytona, daarna bouwde men het stadion en zie je de auto's evolueren tot de wagens van nu die er enorm kitcherig uitzien.

Na dit gingen Ronny, Nieke en ik echt eens plaatsnemen in de driver's seat en probeerden we te racen. We namen plaats in een echte raceauto, die de kleinsten hadden mogen uitkozen, en namen plaats in de driver's seats. Er stond een groot scherm voor je waardoor het leek dat je echt op de racebaan stond. Je moest de wagen echt starten en besturen. Het was wel geen pretje want je werd dooreen geschud en kreeg het gevoel alsof je echt schuin hing op de helling. We eindigden met z'n drie laatst. Ja, het waren allemaal van die echte racers die met ons meededen. Ik was met Daphne nog voor Ronny en Lennert maar dat was te merken toen ik uit de wagen kwam.

Ik was laatst uit de starblokken gekomen maar had intussen het gaspedaal gevonden. De laatste ronde kreeg ik het enorm zwaar. Ik werd misselijk van de te hoge snelheid en begon het op mijn ademhaling te krijgen. Daphne, die als passagier meereed, kreeg het ook benauwd want zij dacht dat we niet meer uit de wagen raakten en had schrik om overkop te gaan wanneer we de helling te hoog namen. Gelukkig liep alles goed af. Hoewel ik echt misselijk was achteraf. Ja, Chris, dat gevoel had ik niet toen ik uit de Mummy kwam! Ronny was verstandiger geweest en had de kat uit de boom gekeken. Lennert, die zijn passagier was, vroeg telkens hoeveel wagens papa had voorbijgestoken maar het waren andere die hem voorbijstaken. Dat verschil zag hij niet. Ons Nieke heeft tijdens de race meer op het gras naast het parcours gereden dan op de baan zelf. Na dit hadden wij, Ronny en ik, er onze buik van vol. Ons Nieke, die er niet genoeg van kreeg is nog twee keer in de Arcade gaan racen. Toch hielden wij het na het zien van de nieuwste technologie van racewagens hier voor bekeken en trokken naar Daytona Beach.

Dit is het meest bekende witte strand ter wereld omdat je hier met de wagen op het strand mag rijden. Het was er zo warm dat we het na een kwartiertje ook hier voor bekeken hielden en besloten om in het hotel te gaan zwemmen. Eerst hebben we nog een kort bezoekje aan Ponderosa Steakhouse gebracht. Een heel goedkoop en goed buffetrestaurant maar niet zo echt proper en gezellig vonden wij. We hebben er kennis gemaakt met de Booth. Dit is een tafel met zitbanken. Je zat er werkelijk bijna op de grond en had weinig plaats aan tafel. Gelachen hebben we er zeker gedaan! En omdat we snel hadden kunnen eten hadden de kids nog tijd om het zwembad in te duiken. Na een douche en een spelletje playstation (dat ze kochten in Best Buy) zijn ze hun bed ingedoken. Slapen zullen ze zeker doen na zo'n dag vol belevenissen!