Animal Kingdom, nog een park van DisneyWorld, bezochten we vandaag. Bij het binnenkomen van het park wilde Daphne allereerst naar Mickey en Minnie voor een leuke foto en een knuffel. Vandaar dat we eerst het 'Camp Minnie-Mickey' bezochten hoewel onze planning er anders uitzag. Gelukkig was hier nog weinig volk en viel het aanschuiven mee. Daarna trokken we naar onze favoriet van de dag waar we enorm veel positieve reacties over vernomen hadden de voorbije dagen en terecht nl. 'Festival of the Lion King'. Dit is een groots opgezette musical waarin Timon, Simba en hun andere vrienden 'The Circle of Life' vieren. Het was een musical zoals er nog nooit één in België is vertoond. Grote praalwagens werden langs de vier hoeken van de zaal binnengereden, enorm veel dansers in felkleurige kostuums, mensapen sprongen op een trampoline en zwierden aan touwen, indianen die op stelten liepen, speciale lichteffecten en mooie songs,... Een indrukwekkend zicht en geluid waar zowel klein als groot geboeid naar hebben gekeken en hebben van genoten! Het was een waar feest dat je niet mag missen als je hierheen komt! 
Daarna gingen we richting Afrika. Bedankt Chris voor deze nuttige tip want inderdaad die dieren weten net zoals wij van de warmte! Aangezien de 'Kilimanjaro Safaris' zo'n top attractie is hebben we hier een Fastpass genomen en eerst 'Pangani Forest Exploration Trail' gedaan. Hier kon je door een dierenpark wandelen waar je op elke plaats wel iets kon ontdekken. We zagen hier uiterst zeldzame felgekleurde vogels, vissen, gorilla's,... 
Je waande je echt tussen de dieren hoewel ze in hoge kooien zaten of achter glas. Dit merkte je niet door de prachtige plantengroei die je het gevoel gaf dat je echt in de jungle was. Na dit was het tijd voor de safari. Het was er enorm druk en we hebben hier toch nog een halfuurtje moeten wachten (hoewel het Fastpass was). Na dit avontuur weten we waarom mensen dit niet willen missen. Je stapt hier echt op een safaribus en waant je hier in een echte savanne waarin dieren gewoon vrij loslopen. Parkrangers houden hier wel een oogje in het zeil want blijkbaar loopt dit niet altijd zonder gevaar. 
Ja, met wilde dieren weet je maar nooit. Neushorens, nijlpaarden, okapi's, krokodillen, olifanten, giraffen, struisvogels, leeuwen,... alles zat hier bijeen. De rit met de safaribus was een unieke ervaring. Je werd helemaal dooreen geschud en filmen of foto's nemen lukte nauwelijks. We kregen de opdracht om de kleine olifant te zoeken want die was blijkbaar verdwenen. Het parcours dat we aflegden was zoals in een echte jungle; door slijk, water en we moesten zelfs over een brug die op instorten stond. Toen we over de brug reden leek het dat die ging instorten want hij zakte naar beneden. Een raar gevoel gaf dat. Na dit avontuur ging het richting 'Rafiki's planet watch' waar we maar even hebben vertoefd. We moesten hiervoor de 'Wildlife Express Train' nemen omdat je er niet kan naartoe wandelen. Langs het treinspoor krijg je ook een klein stukje achter de schermen te zien waar de dieren worden verzorgd,... 'Habitat Habit' en 'Affection Section' (een kinderboerderij waar ze geitjes konden aaien,...) hebben we enkel vanop afstand bekeken om tijd te winnen om zo tijdig bij de parade te kunnen zijn. Deze dingen kunnen ze trouwens thuis ook beleven. Wel deden we hier nog snel een Meet en Greet met Rafiki. Daphne is enorm geboeid door dit soort van ontmoetingen. Vooral als ze de figuren kan knuffelen of een kus kan geven. Ze twijfelt soms of het mensen zijn of echte dieren. Tussendoor hebben we snel een pizza gaan eten en dan een plaatsje uitgekozen voor de parade 'Mickey's Jammin' Jungle Parade'.
Je waande je echt tussen de dieren hoewel ze in hoge kooien zaten of achter glas. Dit merkte je niet door de prachtige plantengroei die je het gevoel gaf dat je echt in de jungle was. Na dit was het tijd voor de safari. Het was er enorm druk en we hebben hier toch nog een halfuurtje moeten wachten (hoewel het Fastpass was). Na dit avontuur weten we waarom mensen dit niet willen missen. Je stapt hier echt op een safaribus en waant je hier in een echte savanne waarin dieren gewoon vrij loslopen. Parkrangers houden hier wel een oogje in het zeil want blijkbaar loopt dit niet altijd zonder gevaar. 
Ja, met wilde dieren weet je maar nooit. Neushorens, nijlpaarden, okapi's, krokodillen, olifanten, giraffen, struisvogels, leeuwen,... alles zat hier bijeen. De rit met de safaribus was een unieke ervaring. Je werd helemaal dooreen geschud en filmen of foto's nemen lukte nauwelijks. We kregen de opdracht om de kleine olifant te zoeken want die was blijkbaar verdwenen. Het parcours dat we aflegden was zoals in een echte jungle; door slijk, water en we moesten zelfs over een brug die op instorten stond. Toen we over de brug reden leek het dat die ging instorten want hij zakte naar beneden. Een raar gevoel gaf dat. Na dit avontuur ging het richting 'Rafiki's planet watch' waar we maar even hebben vertoefd. We moesten hiervoor de 'Wildlife Express Train' nemen omdat je er niet kan naartoe wandelen. Langs het treinspoor krijg je ook een klein stukje achter de schermen te zien waar de dieren worden verzorgd,... 'Habitat Habit' en 'Affection Section' (een kinderboerderij waar ze geitjes konden aaien,...) hebben we enkel vanop afstand bekeken om tijd te winnen om zo tijdig bij de parade te kunnen zijn. Deze dingen kunnen ze trouwens thuis ook beleven. Wel deden we hier nog snel een Meet en Greet met Rafiki. Daphne is enorm geboeid door dit soort van ontmoetingen. Vooral als ze de figuren kan knuffelen of een kus kan geven. Ze twijfelt soms of het mensen zijn of echte dieren. Tussendoor hebben we snel een pizza gaan eten en dan een plaatsje uitgekozen voor de parade 'Mickey's Jammin' Jungle Parade'. 
We stonden recht tegenover de ingang van 'It's Tough to be a Bug!' waarvoor we nog snel voor de parade een Fastpass hebben genomen. Een prima plek waar we geen last hadden van andere mensen achter ons die stonden te duwen en te trekken. Ronny had weer zijn statief opgesteld en met twee buggy's is het makkelijk om een goed plaatsje te vinden en alles van op de eerste rij te kunnen volgen. De gekende gezichten waren er weer bij. Enkele van hen kwamen zelfs een handje geven aan de kids. Het waren weerom prachtige safariwagens die de gekende Disneyfiguren vervoerden en dieren die meeliepen in de parade. Na dit konden we meteen naar de 3D-film 'It's Tough to be a Bug'. Weer net zoals gisteren was deze 3D-film een giller. Bug, die in een gaatje in een grot leeft, boven in een gat in het plafond van de filmzaal, liet ons kennismaken met verschillende soorten insecten. 
Allen om ter viest. Speciale effecten werden er weer gecreëerd nl. water dat spoot door de zaal, voelen kruipen van dieren onder je zitvlak, rook in de zaal alsof je in de mist zat, een spuitbus die op ons leeggespoten werd,... Weer angstaanjagend voor Lennert en Daphne. Voor ons Nieke een echte giller. Na dit ging het verder richting Azië waar we wel 50 minuten hebben aangeschoven voor 2 minuten waterpret. De 'Kali River Rapids' viel voor ons (dertigers) tegen. In een band (waar je met 12 personen in kan) ging je naar beneden. 
Deze wildwaterbaan was helemaal niet eng. Lennert kon er mee lachen en wilde meteen een tweede keer. Je werd er wel helemaal nat in. Wat hier niet erg is omdat het je verfrist en je toch snel weer opdroogt. Daarna volgde voor Ronny en mij de 'Expedition Everest-Legend of the Forbidden Moutain'. Bij de ingang van deze attractie kregen we totaal onverwacht van de man bij de attractie een Fastpass hoewel er geen meer te krijgen waren bij de ingang. Zo moesten we niet aanschuiven en moesten de kinderen niet lang wachten bij de uitgang. Ons Nieke durfde deze enorme berg niet op. En achteraf gezien moet ik toegeven dat het een echte triller was. Je wordt met een enorm hoge snelheid (soort TGV) een berg opgeschoten. Bijna boven blijkt de spoorweg afgebroken en ga je na 3 seconden stilstaan achteruit in het donker de berg in. Hier staat een gorilla je op te wachten en hij stuurt je terug naar beneden langs een heen en weer draaiende baan. Hoewel Ronny enorm schrik had, en er mee inging om mij een plezier te doen, staat hij op de foto enorm koel alsof het hem helemaal niet deed. Maar niets is minderwaar! Ikzelf daarentegen zag het niet zo zitten net als de meerijders. Toch een echte aanrader voor wie een durver is!
Om van de emoties te bekomen gingen we even uitrusten bij de musical 'Finding Nemo'. Lennert viel hierbij in slaap op mijn schoot. Hij vond net als Ronny dat het mooi maar iets te langdradig was. Wij, meisjes vonden dit een prachtig opgevoerd stuk in een groots opgezet decor. Sommige vissen liepen door de zaal. Je bevond je precies echt in de zee bij Nemo.
Toen Lennert na de show wakker werd wou hij naar 'Dinoland'. De 'Dinosaur' wou hij doen. Gelukkig was hij en Daphne net groot genoeg om dit te mogen ondernemen. Je werd in een kelder gestuurd waar je terug in de tijd vertrok om de laatste dino te gaan redden. Een overweldigend lawaaispektakel dat enorm angstaanjagend was door de wilde dino's die voor je in het donker opsprongen. 
Lennert herbekeek zijn mening meteen en huilde van de schrik. Daphne heeft de ganse tijd naar beneden gekeken van de schrik. Je zag haar niet eens zitten op de foto die genomen is. Lennert kon geen dino meer zien toen hij uitstapte en is tot bij het restaurant in zijn buggy blijven zitten. Nieke vond dit nog net niet genoeg en heeft dan nog 'Primeval Whirl' ondernomen. Een draaiend en op en neer gaande rollercoaster die voor mij net iets te draaierig leek om mee af te sluiten. Terwijl Ronny deze filmde ben ik met Daphne nog in de 'TriceraTop Spin' gegaan. Dit zijn vliegende dino's die op en neer bewegen. Wel iets minder indrukwekkend maar voor Daphne even leuk om te doen. We waren nog net op tijd om Nieke lijkbleek uit rollercoaster te zien komen. Toch vond zij hem heel leuk en zou ze het meteen terug willen doen. Jammer genoeg was het intussen 19:45 en was het tijd om het park te verlaten. Dit sluit om 20:00 de deuren.
Allen om ter viest. Speciale effecten werden er weer gecreëerd nl. water dat spoot door de zaal, voelen kruipen van dieren onder je zitvlak, rook in de zaal alsof je in de mist zat, een spuitbus die op ons leeggespoten werd,... Weer angstaanjagend voor Lennert en Daphne. Voor ons Nieke een echte giller. Na dit ging het verder richting Azië waar we wel 50 minuten hebben aangeschoven voor 2 minuten waterpret. De 'Kali River Rapids' viel voor ons (dertigers) tegen. In een band (waar je met 12 personen in kan) ging je naar beneden. 
Deze wildwaterbaan was helemaal niet eng. Lennert kon er mee lachen en wilde meteen een tweede keer. Je werd er wel helemaal nat in. Wat hier niet erg is omdat het je verfrist en je toch snel weer opdroogt. Daarna volgde voor Ronny en mij de 'Expedition Everest-Legend of the Forbidden Moutain'. Bij de ingang van deze attractie kregen we totaal onverwacht van de man bij de attractie een Fastpass hoewel er geen meer te krijgen waren bij de ingang. Zo moesten we niet aanschuiven en moesten de kinderen niet lang wachten bij de uitgang. Ons Nieke durfde deze enorme berg niet op. En achteraf gezien moet ik toegeven dat het een echte triller was. Je wordt met een enorm hoge snelheid (soort TGV) een berg opgeschoten. Bijna boven blijkt de spoorweg afgebroken en ga je na 3 seconden stilstaan achteruit in het donker de berg in. Hier staat een gorilla je op te wachten en hij stuurt je terug naar beneden langs een heen en weer draaiende baan. Hoewel Ronny enorm schrik had, en er mee inging om mij een plezier te doen, staat hij op de foto enorm koel alsof het hem helemaal niet deed. Maar niets is minderwaar! Ikzelf daarentegen zag het niet zo zitten net als de meerijders. Toch een echte aanrader voor wie een durver is!Om van de emoties te bekomen gingen we even uitrusten bij de musical 'Finding Nemo'. Lennert viel hierbij in slaap op mijn schoot. Hij vond net als Ronny dat het mooi maar iets te langdradig was. Wij, meisjes vonden dit een prachtig opgevoerd stuk in een groots opgezet decor. Sommige vissen liepen door de zaal. Je bevond je precies echt in de zee bij Nemo.
Toen Lennert na de show wakker werd wou hij naar 'Dinoland'. De 'Dinosaur' wou hij doen. Gelukkig was hij en Daphne net groot genoeg om dit te mogen ondernemen. Je werd in een kelder gestuurd waar je terug in de tijd vertrok om de laatste dino te gaan redden. Een overweldigend lawaaispektakel dat enorm angstaanjagend was door de wilde dino's die voor je in het donker opsprongen. 
Lennert herbekeek zijn mening meteen en huilde van de schrik. Daphne heeft de ganse tijd naar beneden gekeken van de schrik. Je zag haar niet eens zitten op de foto die genomen is. Lennert kon geen dino meer zien toen hij uitstapte en is tot bij het restaurant in zijn buggy blijven zitten. Nieke vond dit nog net niet genoeg en heeft dan nog 'Primeval Whirl' ondernomen. Een draaiend en op en neer gaande rollercoaster die voor mij net iets te draaierig leek om mee af te sluiten. Terwijl Ronny deze filmde ben ik met Daphne nog in de 'TriceraTop Spin' gegaan. Dit zijn vliegende dino's die op en neer bewegen. Wel iets minder indrukwekkend maar voor Daphne even leuk om te doen. We waren nog net op tijd om Nieke lijkbleek uit rollercoaster te zien komen. Toch vond zij hem heel leuk en zou ze het meteen terug willen doen. Jammer genoeg was het intussen 19:45 en was het tijd om het park te verlaten. Dit sluit om 20:00 de deuren. 
Op aanraden van Chris en op afraden van Martine zijn wij toch maar iets gaan eten in het Rainforest Café vlakbij de uitgang van het park. Inderdaad, indrukwekkend om te zien. Je komt precies in een jungle terecht; overal groene planten en watervallen. Je hoort overal geluiden van dieren. Je ziet die dieren ook echt bewegen. Duur was het er wel maar je kreeg volgens ons toch wel waar voor je geld. Ons smaakte het in ieder geval! De glazen met cocktailglazen met flikkerlichtjes en de originele barkrukken met dierenpoten vonden wij bijzonder origineel. En daarna ging het weer de trein op richting auto.
De dag zat erop... een volgende zware dag staat gepland. Morgen gaan we naar Disney's Hollywood Studios. Benieuwd wat ons daar te wachten staat.
